Chirurgiczne usunięcie zęba zatrzymanego

Zęby zatrzymane są w pełni wykształconymi zębami z całkowicie uformowanymi korzeniami, które nie wyrżnęły się (np. z braku miejsca w szczęce) i ulokowane są w żuchwie lub w tkance kostnej szczęki.
Zatrzymaniu najczęściej ulegają zęby trzonowe (zarówno dolne jak i górne), ale także zdarzają się zatrzymania kłów, przyśrodkowych siekaczy górnych, oraz dolnych przedtrzonowców.

Przyczyny występowania zębów zatrzymanych

  • zbyt mały rozmiar szczęki uniemożliwiający wyrżnięcie się zęba/-ów
  • duże rozmiary zębów
  • torbiele zawiązkowe i guzy zębopochodne
  • występowanie zębów nadliczbowych
  • rozszczep szczęki
  • nieprawidłowa budowa anatomiczna zębów
  • uwarunkowania genetyczne
  • nieprawidłowy przebieg ciąży

Diagnoza i objawy

  • podstawowym badaniem,  umożliwiającym  zdiagnozowanie zębów zatrzymanych jest wykonanie zdjęcia rtg,
  • zatrzymane zęby mądrości mogą dawać niespecyficzne objawy w postaci migrenowych bólów głowy, problemów ze stawami skroniowo-żuchwowymi,
  • wokół takiego zęba może się również tworzyć stan zapalny albo torbiel.

Zatrzymany ząb

 

Technika zabiegu

W głębokim znieczuleniu miejscowym chirurg nacina dziąsło, delikatnie znosi warstwę kości pokrywającą zatrzymany ząb, usuwa ząb w całości lub jego fragmenty po uprzednim przecięciu. Ranę zaszywa szwami na 7-10 dni.

Usunięcie zęba mądrościEkstrakcja zatrzymanego zębaZabieg usunięcia zatrzymanego zębaZąb atrzymany w podniebieniu

Zabieg z działu:
  • Chirurgia szczękowo-twarzowa i stomatologiczna

Udostępnij