Chirurgiczne usunięcie zęba zatrzymanego
Chirurgiczne usunięcie zęba zatrzymanego jest procedurą stosowaną w przypadkach, gdy ząb nie może się prawidłowo wydostać na powierzchnię dziąsła z powodu nieprawidłowego ułożenia lub zablokowania przez inny ząb. Zabieg ten jest często konieczny, aby zapobiec powikłaniom, takim jak infekcje, choroby dziąseł, czy zaburzenia zgryzu.
Czym są zęby zatrzymane?
Zęby zatrzymane są w pełni wykształconymi zębami z całkowicie uformowanymi korzeniami, które nie wyrżnęły się (np. z braku miejsca w szczęce) i ulokowane są w żuchwie lub w tkance kostnej szczęki. Zatrzymaniu najczęściej ulegają zęby trzonowe (zarówno dolne jak i górne), ale także zdarzają się zatrzymania kłów, przyśrodkowych siekaczy górnych, oraz dolnych przedtrzonowców.
Przyczyny występowania zębów zatrzymanych
- zbyt mały rozmiar szczęki uniemożliwiający wyrżnięcie się zęba/-ów
- duże rozmiary zębów
- torbiele zawiązkowe i guzy zębopochodne
- występowanie zębów nadliczbowych
- rozszczep szczęki
- nieprawidłowa budowa anatomiczna zębów
- uwarunkowania genetyczne
- nieprawidłowy przebieg ciąży
Diagnoza i objawy zatrzymanych zębów mądrości
Podstawowym badaniem, umożliwiającym zdiagnozowanie zębów zatrzymanych jest wykonanie szczegółowej diagnostyki, obejmującej panoramiczne zdjęcie rentgenowskie lub tomografię komputerową, aby dokładnie ocenić położenie zęba.
Zatrzymane zęby mądrości mogą dawać niespecyficzne objawy w postaci migrenowych bólów głowy, problemów ze stawami skroniowo-żuchwowymi. Wokół zatrzymanego zęba może się również tworzyć stan zapalny lub torbiel.
W przypadku wystąpienia objawów związanych z zębami zatrzymanymi, takich jak ból czy szczękościsk, konieczna jest konsultacja z chirurgiem stomatologicznym, który oceni sytuację i zaproponuje odpowiednie leczenie.
Jak wygląda usunięcie zęba zatrzymanego?
W głębokim znieczuleniu miejscowym chirurg stomatolog nacina dziąsło, delikatnie znosi warstwę kości pokrywającą zatrzymany ząb, usuwa ząb w całości lub jego fragmenty po uprzednim przecięciu. Po ekstrakcji ranę zaszywa szwami na 7-10 dni, a pacjent otrzymuje zalecenia dotyczące postępowania pooperacyjnego, które są kluczowe dla szybkiego gojenia i minimalizacji dyskomfortu.
